Sinds september 2024 zijn er contacten tussen de AVC en de VIA-NH. Deze leuke club Vrienden van Interessante Automobielen Noord-Holland https://www.via-nh.nl/ , was net als de groep Oldtimers ’n Coffee Facebookgroep die maandelijks bijeenkomt op Willemsoord in Den Helder na het verdwijnen van het geliefde Historische Weekend dat elke zomer plaatsvond in Den Helder, vorig najaar uitgenodigd om de traditionele rondrit van dat weekend nog eens te rijden. Veel mensen uit Den Helder en omstreken missen dit evenement en de Gemeente had een kleiner evenement op Willemsoord mogelijk gemaakt.
Bij die rondrit bleken er naast een hoop verschillen, ook een hoop raakvlakken tussen de clubleden, en uw secretaris is sinds eind 2024 ook lid van de VIA-NH en op enkele leuke evenementen geweest. Tijdens die evenementen ontspon zich de gedachte om eens te kijken of we samen wat zouden kunnen doen, want autoliefde verbindt en samen rijden geeft alle deelnemers weer eens de kans om andere voertuigen te bekijken.
Zodoende kwam de vraag van VIA-NH rittencoördinator Alma of wij als AVC op hun 5 mei herdenkingsrit, zouden kunnen zorgen voor de “groene” component van de stoet die van Medemblik via een aantal historische locaties, naar Heerhugowaard zou rijden. Jan en ik hebben hier als Noordhollandse bestuursleden naar gekeken en zagen een leuke mogelijkheid.
Rondom het bekende olijfgroen staan een paar prachtige en bijzondere wagens van de VIA-NH
Na een oproep konden we 5 voertuigen leveren; Jan met zijn Dodge en Hans met zijn Chevrolet C15, beide WO2, en dan Dik met zijn YA126 en mijn gezin met 2 Nekafs. De VIA-NH had die ochtend in het Oorlogsmuseum hetzelfde programma als de AVC een week eerder had, dus besloten werd dat we bij de lunch aan zouden sluiten, de briefing meemaken en dan als één groep de route gaan rijden.
Jan hielp de VIA-NH leden door er enkele met zijn Dodge rond te rijden bij het stukje Museumbezoek dat zij hadden geboekt. Het paste niet allemaal in de beschikbare GMCs.
Jan met zijn Dodge volgeladen met VIA-NH leden bij het monument in Medemblik
De afdeling Noordkop verzamelde ondertussen in Breezand.
De buren zijn inmiddels gewend aan al het spul dat op onze oprit komt
Er was voldoende tijd voor meligheid..
Verzamelpunt was bij het Oorlogsmuseum waar we als AVC ruim week eerder ook al waren, dus we wisten de weg. Buiten hebben we ons eerst gemeld bij Jan Winkel van de VIA-NH, even wat dingen doorgesproken en in overleg alvast naar binnen gegaan voordat de grote groep terug zou komen. Dat was maar goed ook..
Rust bij de stukken..
Enkele AVC dames
Helaas was het Museum niet goed voorbereid op een groep van bijna 60 personen die tegelijk moesten lunchen en op een tijdschema zaten. Een vervelend begin van een mooie lange route als je eerst 30 minuten in de rij moet staan omdat de uitgifte niet berekend is op een echt grote groep.
Ik denk dat het Museum hier lering uit moet trekken dat je grote groepen anders moet bedienen dan de gebruikelijke kleine groepjes. Het had tot gevolg dat we te laat, en dus met enige tijdsdruk aan de route begonnen. Tijdsdruk omdat het 4 en 5 mei Comité Heerhugowaard ook de nodige noten op de zang had omtrent aankomst en plaatsing van alle voertuigen. Tot op het laatste moment was er overleg over wat het handigst zou zijn, omdat de stoet in HHW gesplitst zou worden over 2 pleinen.
Uiteindelijk konden we van start. In de drukte rondom het museum was de groene Nekaf waarin Cathalina reed, vakkundig klem geparkeerd door een combinatie van dikke glimmende auto en onoordeelkundige regelaar, dus die moest er met aanwijzingen van Maartje en heel wat steken, uit komen. Ondertussen regelden Jan en ik dat al onze voertuigen van een AVC vlaggetje voorzien werden voor de rit. En na een tijdje ging de hele stoet eindelijk op pad. Op wens van de VIA-NH reden de militaire voertuigen verspreid door de groep en we trokken een hoop bekijks in alle mooie dorpjes waar we doorheen reden.
De VIA-NH briefing was om bij geval van panne, de groep door te laten rijden en het gestrande voertuig zou door de hekkensluiter geholpen worden. Met groot en groen werkt dat toch minder goed, dus toen de C15 aan de kant ging, dook de Dodge er meteen achteraan. Groene Nekaf en Daf waren zich ivm hun positie in het konvooi, nergens van bewust en aangezien Jan meer verstand heeft van WO2 spul dan ik, ben ik met de groep doorgereden in het vertrouwen dat als er meer hulp nodig zou zijn, ik wel gebeld zou worden.
Gelukkig bleek het slechts een gevalletje vapour lock en konden ze vrij rap weer de aansluiting vinden. Toen dook mijn dochter met de groene Nekaf bij een rotonde het gras in, direct gevolgd door Dik en Maartje met de Daf. Met mijn dochter in nood kon ik natuurlijk niet langsrijden, en vrijwel direct daarna stonden ook de Chevrolet en de Dodge er. AVC lag even uit de wedstrijd.
Altijd wat met dat oude spul..
Het was helaas de oude klacht waarvan we gehoopt hadden dat die, na een succesvolle deelname aan het Andijk evenement, was opgelost: vermogensverlies door de ontsteking. Dat werd sleeptouwtje, aanpikken en op pad naar HHW.
Konvooislepen, daar draaien we als AVC de hand niet voor om
Cath en ik ruilden van voertuig want zij heeft nog geen ervaring in gesleept rijden (en ik veel te veel) en zo werd de witte Nekaf ineens met 3 dames bemand en reden zij voorop, dan de combinatie van Daf en Nekaf, gevolgd door het oorlogscontingent. Van het mooie uitzicht heb ik vrij weinig verder meegekregen, ik zag vooral de bekende achterkant van een YA126 van waaruit af en toe meewarig omgekeken werd. Foto's heb ik ook niet meer kunnen maken.
De VIA-NH groep was zoals gebriefd en afgesproken, verder gereden en die hebben we ook niet meer ingehaald. Zo reden we Heerhugowaard in waar we, op verzoek van Alma, op de Middenweg zouden wachten om weer aan te haken bij de groep voor het laatste stukje.
Uit ervaring kunnen we melden dat groepsparkeren op de Middenweg in Heerhugowaard, niet zo handig is
Daar was een chauffeur van Connexxion het hoorbaar helemaal niet mee eens, dus zijn we olv Jan even een blokje om gegaan naar het monument bij de Dreef waar ook nog een stop gepland was. We hinderden daar het verkeer tenminste niet, al was het voor de verkeersregelaar blijkbaar wat verwarrend, maar stonden wel met de neuzen de verkeerde kant op. Nu is het handige dat er een stuur op de auto’s zit, dus terwijl 4 wagens een keerlus gingen rijden, duwde ik met hulp van wat omstanders de defecte Nekaf met de neus ongeveer de goed kant op zodat Dik hem weer kon aanhaken voor de laatste 500 meter.
Als volwaardige groep reden we dan van de Dreef naar het Raadhuisplein. De planning was dat AVC daar static ging staan en de VIA-NH door zou rijden naar een ander plein. Beetje jammer dan, dat je eerst halverwege het plein gestuurd wordt om daarna van iemand van het 4 en 5 mei Comité te horen dat je de vrijgehouden parkeerplaatsen al voorbijgereden bent. Achteruitrijden was vanwege de drukte al geen optie en met een sleep al helemaal niet, dus weer olv onze local Jan die bij Dikkie in de Daf kroop, een rondje gereden en dit keer op tijd gestopt bij de dranghekken die nu wel voor ons opzij gezet werden.
Als Jan op de stoel van Maartje gaat zitten, moet Maartje ergens anders zitten.. dat daar dan meteen weer een foto van gemaakt moet worden, is weer jammer. Mijn (technische) reputatie is al niet best..
Met 5 voertuigen op een rijtje trokken we al snel een belangstellend publiek dat zich iha erg netjes gedroeg en was het erg gezellig.
De Chevrolet C15A van Hans, voorzien van clubvlag
Zowel (heel) jong als oud toonden interesse in de voertuigen.
Deze jongen was erg geïnteresseerd en ook heel beleefd, dus die mocht in minstens 3 wagens zitten en zijn foto laten maken.
Ter plekke toch een poging wagen om de ontsteking weer in orde te krijgen. En als er dan een ringetje wegschiet, is een foto maken en kijken of je hem zo kunt zien, best een handige 2025 hack t.o.v. vroegah..helaas lukte het niet om weer vermogen te krijgen.
Alma en haar Jan kwamen nog even kijken en vertelden dat wij veel meer publiek hadden dan de locatie waar zij stonden, wat dan weer jammer is voor al die aparte auto’s en hun trotse eigenaren. Zo tegen half 5 gingen we vertrekken; eerst de Chevrolet van Hans en zijn gezin, toen Jan en Rowan met de Dodge, en Dikkie zat ook op hete kolen omdat die zijn pensioenplannen bij opa en oma had uitbesteed en hij ook de groene Nekaf moest meezeulen. Alles probeerde zich door de toegenomen mensenmeute te worstelen maar het lastigst was het voor de 3 dames in de witte Nekaf die als laatste vertrokken en klem gezet werden door een of andere domme doos. Toen haar vriendelijk verzocht werd om even ruimte te maken, veroorzaakte haar vermoedelijke vriendje een hoop stennis waarbij hij duidelijk de confrontatie zocht. Gelukkig werd daar niet op in gegaan zodat we geen Opsporing Verzochtfilmpje hebben, maar ook dit is wel een falen van de lokale organisatie die niet even iemand beschikbaar stelt voor het veilig laten wegrijden van de drukke locatie met zeer voetgangeronvriendelijke en niet geheel overzichtelijke voertuigen.
Verder wel goedkope kilometers, zo. Je ziet alleen niks onderweg.
De rit naar huis was verder niet erg spannend, gelukkig. Tot het moment dat we voor de oprit staan en Dikkie roept dat “ik het touw maar aan de Daf moet laten zitten”.. de witte was vlak bij huis gestrand met wat bleek een vastgelopen wielremcylinder.
Als het verbrand gaat ruiken onderweg, toch maar stoppen.
Dus die nog ff opgehaald en toen was het tijd om even bij te komen van een indrukwekkende, enerverende en overwegend erg leuke dag.
En zo was de ride of shame wel weer compleet
Wat betreft de samenwerking met de VIA-NH was het redelijk geslaagd. Jammer dat we als groep wegvielen zo halverwege de rit, maar er was niets dat hun bezemwagen kon doen dat we zelf niet beter konden doen en dus deden we dat.
Qua sfeer en stemming ging het prima, en Jan heeft zijn sleutelschuur c.q. minimuseum al beschikbaar gesteld voor de komende VIA-NH avondrit eind mei. Verder kijken we ook al een tijdje naar mogelijkheden om in September de Historisch Weekend memorial rit met een AVC excursie aan te vullen en die ook open te stellen voor mensen van de VIA-NH. We zitten hier waarschijnlijk wel met een limiet op het aantal deelnemers, daar gaan we nog even naar kijken.
Inmiddels hebben onze leden het inschrijfformulier voor het Bivak in Enter ook al in de mail. We hopen op een grote opkomst.